Europese barracuda

Slik, zo zal waarschijnlijk uw eerste reactie zijn, want barracuda’s leven toch voornamelijk in de tropische wateren van het Caribische gebied en niet in Europa? De meeste soorten barracuda doen dat inderdaad, maar de Europese barracuda (Sphyraena vulgaris) wordt toch echt in de Middellandse Zee en de oostelijke Atlantische Oceaan aangetroffen.

Het zijn nachtelijke jagers, die door hun slanke en gespierde lijf razendsnel kunnen zwemmen. Ze jagen op grotere vissen die ze simpelweg met grote snelheid rammen en in tweeën happen. Daarna keren ze om en eten rustig de twee helften op. Er bestaan verschillende soorten barracuda’s en de grootsten kunnen een lengte van bijna twee meter bereiken. Ze zijn gewoonlijk donker groen tot grijzig groen van kleur met een zilverachtige glans.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Sphyraena, is afkomstig uit het Grieks waar sphyra ‘hamer’ betekende. Je dient het woord in dit geval als een bijvoeglijk naamwoord gebruiken en dan lees je ‘gehamerde’. Dat woord werd in het oude Griekenland gebruikt voor een spijker of nagel en het beschrijft perfect het staalharde lijf van de barracuda. Het tweede deel, vulgaris, is Latijn en betekent 'gewoon’. Het woord barracuda zelf levert in woordenboeken en gespecialiseerde sites op internet nogal wat problemen op. In het algemeen maakt men zich er men een jantje-van-leiden vanaf door elkaar maar weer klakkeloos na te schrijven en te melden dat het waarschijnlijk de oude naam voor een harde wind was in de taal van een bijna uitgestorven Indianenstam in de Caribische Zee. Maar bijna uitgestorven betekent dat je het ze nog gewoon kunt vragen, maar da’s nooit gebeurd. Het woord is echter afkomstig uit het Valenciaans – een Spaanse taal - waar barraco zoiets betekende als ‘vooruit stekende tanden’.

En die naam is uitstekend gekozen omdat de barracuda vlijmscherpe vooruitstekende tanden in hun onderkaak hebben. Ze zijn stoutmoedige en nieuwsgierige jagers en zullen ook niet aarzelen om een zwemmer aan te vallen. De meeste schade wordt dus aangericht door hun tanden, maar ze hebben ook krachtige, scheurende kaken. Samen scheuren tanden en kaken hele happen vlees uit hun prooi. Mocht je ooit door een barracuda te pakken zijn genomen, zoek dan direct medische hulp. Probeer het bloeden te stelpen en hoop dat je niet in een shock raakt door de pijn en het bloedverlies.

In de Noordzee komen barracuda’s niet voor, het water is nog wat te koud voor ze. Laten we dus hopen dat de opwarming van de aarde niet echt doorzet.

[Fred de Vries]

1 opmerking: